het lot van een brief
I.
in afwachting van woorden
Op tafel ligt een centimeter dikke laag witte klei -A4 formaat- waaruit een dicht bos van geboetseerde voetstukjes omhoog steekt – als fragiele dragers voor nog te formuleren gedachten en gevoelens. Tezamen vormen ze de basis voor een brief, in afwachting van woorden – een voetstuk voor een leegte vol verlangen.
een brief, in afwachting van woorden (2001)
A4-formaat, ongebakken klei, staaldraad,
op een tafeltje in mijn huis
……………………………………………….
II.
kapot de grond
Een onverwacht antwoord komt jaren later, toen de brief bij verplaatsing van zijn voetstuk -de tafel- gleed: kapot de grond.
Het fundament van voetstukjes gebroken, het fragiele construct van de taal ontzet en in (stof)resten uiteen gevallen. In afwachting gebleven, zoals dat gaat bij verlegen verlangens.
kapot de grond (2010) een onfortuinlijke happening
.
III.
gebroken brief
Tot slot een laatste groet.
De brief -een oude ruïne nu- zichtbaar gezwicht onder het gewicht van ingehouden woorden is teruggeplaatst op zijn voetstuk, een inktzwarte tafel. Gebroken stukken woorddrager liggen als archeologische overblijfselen op zwart A4-papier ernaast geordend. Het dragen losgelaten, is gebroken brief weer vol verwachting. Van woorden van herstel voor een kwetsbaar verlangen.
gebroken brief (2019)
Installatie: een dia van ‘een brief, in afwachting van woorden’ + de ‘gebroken brief’ op het tafeltje zwart van inkt + resten woorddrager en stof
……………………………………………….
