Ga naar de inhoud

herinnering aan een brief

‘I have nothing to say / and I am saying it / and that is poetry / as I needed it.’ 
– John Cage over zijn ‘three-movement silent piece’, een compositie getiteld 4’33’’ – 

 

EEN COMPOSITIE

I.

Op tafel ligt een centimeter dikke laag witte klei -A4 formaat- waaruit een dicht bos van geboetseerde voetstukjes omhoog steekt, als fragiele dragers voor nog te formuleren gedachten en gevoelens. Tezamen vormen ze de basis voor een brief, in afwachting van woorden – een voetstuk voor een leegte vol verlangen.

een brief, in afwachting van woorden (2001)
A4-formaat, ongebakken klei, staaldraad,
op een tafeltje in mijn huis
……………………………………………….

II.

Een onverwacht antwoord kwam jaren later, toen de brief bij verplaatsing van zijn voetstuk -de tafel- is gegleden: kapot op de grond. Het fundament van voetstukjes gebroken, het fragiele construct van de taal ontzet en in (stof)resten uiteen gevallen. In afwachting gebleven, zoals dat gaat bij verlegen verlangens.

 

 

kapot op de grond (2010) een onfortuinlijke happening

.

……………………………………………….

III.

Tot slot een laatste groet. De brief -een oude ruïne nu- zichtbaar gezwicht onder het gewicht van ingehouden woorden is teruggeplaatst op zijn voetstuk, een inktzwarte tafel. Gebroken stukken woorddrager liggen als archeologische overblijfselen op zwart A4-papier ernaast geordend. Het dragen losgelaten, is een gebroken brief weer in verwachting, van woorden van herstel voor een kwetsbaar verlangen.

een gebroken brief (2019)
ongebakken klei, staaldraad, biscuitlijm,
op een tafeltje van inkt

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

……………………………………………….